Geldrop ‘round midnight
Geldrop, zondag 7 april 2013. De dag is net begonnen. Met een hoop kabaal voor de omwonenden van het station. Het geluid van brekend glas.
Letterlijk elke ruit van wachthokje of reclamebord is ingeslagen. Overal ligt glas. Stappen lijkt tegenwoordig synoniem te zijn aan vernielen.
Kun je werkelijk nog zeggen dat je je ’s avonds – alleen – nog veilig voelt op dat station?
‘Ja,’zal NS volmondig zeggen. ‘Want er hangen camera’s en als de poortjes sluiten…’
Om de sociale controle wat te verhogen proppen we de treinen nog wat voller, maar ik denk dat het voor deze kleine stations bekeken is. Dit zullen spookstations worden. De meesten zijn het al.
Het enige dat hier zou kunnen helpen is menselijke aanwezigheid. Servicepersoneel, iemand aan het loket, een stationsopzichter. Maar dat zijn lang vervlogen tijden, die komen nooit meer terug.
De mens is een kostenpost geworden. En scherven? Ach, die brengen geluk.
spoormachinist 