Bespuwd, vernederd, met de grond gelijk gemaakt. Zijn eigen schuld, zo dacht Nederland eind vorig jaar over Jeffrey Arenz, na zijn optreden bij Pauw & Witteman naar aanleiding van de dood van Fleur Bloemen. Het verhaal dat hij – zes jaar nadat het plaatsvond – vertelde over pesten op zijn middelbare school week in details af met wat er volgens docenten werkelijk gebeurd was en dus kreeg Jeffrey meedogenloos het predicaat ‘leugenaar’ opgeplakt. Alleen Nico Dijkshoorn was mild door hem ’cabaretier’ te noemen..
Nog altijd vind je op internet voornamelijk negatieve stukken over Jeffrey, zonder ook maar één stukje bewijs van alle beschuldigingen. Jeffrey, geplaagd door een wispelturige ADHD die hem alleen laat hollen of depressief stilstaan, weet zich er niet goed tegen te verdedigen. Toch heeft hij niet opgegeven het onderwerp ‘pesten’ aan de kaak te stellen.
.
Vorige week sprak hij tijdens de conferentie van ’People Experiencing Poverty’ in Brussel met afgevaardigden van alle Europese regeringen over de geestelijke armoede die pesten veroorzaakt. Zijn boodschap even simpel als doeltreffend: Iemand die in de goot ligt, laat je niet liggen. Iemand die in de goot ligt, reik je de hand.
.
Het is het oude, Bijbelse verhaal van de Barmhartige Samaritaan. En hij heeft gelijk; pesten pak je niet aan door de slachtoffers op weerbaarheidscursus te sturen, evenmin door pesten strafbaar te stellen. Pesten pak je aan door omstanders op hun gedrag aan te spreken. Iemand die door pestkoppen de goot in wordt getrapt laat je niet liggen, die reik je de hand.
.
De hetze tegen Jeffrey heeft nu lang genoeg geduurd. Laat hem zijn leven opnieuw opbouwen, zonder alle negatieve, ongefundeerde kritiek op internet. Ik reik Jeffrey graag de helpende hand en ik ben benieuwd welke rol U als lezer kiest. Het waren de Farizeeërs die de andere kant opkeken en doorliepen alsof er niets gebeurd was…
.
spoormachinist 