Meer dan 65 jaar na het einde van de Tweede Wereldoorlog, wordt de eerste stap gezet naar een totale verzoening. Net als bij zelfdoding, kent een oorlog uitsluitend verliezers. Om goed en kwaad dichter bij elkaar te brengen, anders dan de politiek doet in deze tijd van popularisering, schreef de vijftienjarige Auke de Leeuw een gedicht over zijn oudoom; een jongen, waarschijnlijk niet veel ouder dan Auke nu, die in zijn jeugdige onstuimigeheid de verkeerde partij koos en er met zijn leven voor betaalde. Het vlammetje dat Auke bij zijn geboorte van zijn ouders meekreeg, de voornamen van zijn oom, begint te ontwaken. Maar in plaats van hitte, straalt het licht. Na een duistere periode in Den Haag, zal Auke op de Dam in Amsterdam, zijn inzicht delen. Pas als je hemel en hel hebt gezien, kun je de juiste keuze maken.
Auke, succes!
Foute Keuze
Mijn naam is Auke Siebe Dirk
Ik ben vernoemd naar mijn oudoom Dirk Siebe
Een jongen die een verkeerde keuze heeft gemaakt
Koos voor een verkeerd leger
Met verkeerde idealen
Vluchtte voor de armoede
Hoopte op een beter leven
Geen weg meer terug
Als een keuze is gemaakt
Alleen een weg vooruit
Die hij niet ontlopen kan
Vechtend tegen Russen
Angst om zelf dood te gaan
Denkend aan thuis
Waar Dirk z’n toekomst nog beginnen moet
Zijn moeder is verscheurd door de oorlog
Mama van elf kinderen, waarvan vier in het verzet zitten
En een vechtend aan het oostfront
Alle elf had ze even lief
Dirk Siebe kwam nooit meer thuis
Mijn naam is Auke Siebe Dirk
Ik ben vernoemd naar Dirk Siebe
Omdat ook Dirk Siebe niet vergeten mag worden.
Auke (15)
spoormachinist 