muggen | spoormachinist

Moddergat, de helft van de tweeling Paesens-Moddergat, is een oud vissersdorpje in de gemeente Dongeradeel, Friesland. Enkele oude vissershuisjes behoren nu tot Museum ’t Fiskershúske. Of Moddergat nog lang stand zal houden, is maar de vraag. Er is namelijk nabij het dorp een grote bel aardgas gevonden. Zou het wad daardoor te ver dalen, dan is Moddergat hetzelfde lot beschoren als al die vissers die de laatste eeuwen wel zijn uitgevaren, maar nooit meer naar het dorp zijn wedergekeerd.

De filmpjes van de heenreis en Moddergat:

De huisbaas bleek gelukkig geen steekmug, maar een dansmug. Zijn familie viel laat in de avond bij bosjes tegelijk van het plafond op de tafel en in je nek, waarschijnlijk om je ten dans te vragen. Helaas was de aanvrager meestal dood voordat ik haar aanbod kon aanvaarden. Een natuurlijke reflex op alle muggensoorten…

Esonstad, Anjum, Friesland

Maandag 7 mei 2012. Een warme, zonovergoten dag begint in het zuiden des lands. Dezelfde dag ’s avonds; een warme, zonovergoten dag eindigt in het noorden des lands. Volgens de weersvoorspellingen wordt maandag 14 mei 2012 wederom een warme, zonovergoten dag in het noorden des lands. Volgens de verkeersvoorspellingen eindigt diezelfde maandag 14 mei als een warme, zonovergoten dag in het zuiden des lands. Tussen deze twee warme, zonovergoten dagen ligt mijn – korte – vakantie in Friesland, pal aan het Lauwersmeer. Volgens de laatste meteorologische metingen komt er de komende week echter niet veel zon aan te pas. De temperatuur in Anjum kan nog wel flink oplopen, maar dat zal slechts meetbaar zijn tijdens hevige regenval. Dat wordt dus zweten in een regenpak. Mijn favoriete buitensport op Dood van een paard vallen en Door twee tractoren uiteen gereten worden na.

Uitzicht vanuit mijn slaapkamer

Ach, we zien wel wat het wordt. Weersvoorspellingen houden tegenwoordig nog geen uur stand. Ons klimaat ziet er geen been meer in binnen twee tellen een andere koers te varen, een beetje zoals het CDA maar dan iets meer uit het radicale midden. Weliswaar vlogen de zwaluwen vanavond mijn broekspijpen binnen, maar ook in dat soort volkswijsheden geloof ik niet meer. Ik ben ook doodleuk van Dokkum rechtstreeks naar Anjum gereden, zonder mijn paspoort eerst in Bartlehiem te laten stempelen. Daar werd totaal niet op gereageerd. Ja, mijn neefje van acht moest overgeven zodra we het bungalowpark bereikten en ik ben zelf al een week of twee hooikoortserig verkouden, maar om nou te spreken van Elfstedenkoorts..!? Ken toch nog net?

Bij aankomst op het park heb ik direct kennis gemaakt met de hoofdbewoner van het pand. Aardige man, geen opvliegerig typ. Hij had niet veel tijd, want hij moest zijn kinderen van school halen. Zijn vrouw was namelijk op jacht. Maar hij beloofde me vanavond nog even een nachtshotje te komen halen. Druppeltje levensvocht om de moed erin te houden.
‘Neem je vrouw ook mee,’ zei ik toen hij op het punt stond te vertrekken. Hij aarzelde even.
‘Maar dan moet ik mijn kinderen óók meenemen, ik kan ze niet alleen thuis laten. Dan blijft er niets over van de kat, ze zuigen hem helemaal leeg.’
‘Dan neem je die toch ook mee, het is tenslotte vakantie.’
‘Als tante Jet uit de Eik op drie erachter komt,’ treurde de man met de breed uitwaaierende wenkbrauwen, ‘heb ik geen leven meer.’
‘Joh,’ zei ik om eraf te zijn. ‘Neem mee wie je wil, desnoods al je vrienden en je hele familie. Plek zat.

Ik ga een paar flessen wijn koud zetten. Het zou weleens gezellig laat kunnen worden vanavond.