Rotterdam Centraal railway station

Zelf ontsnapte ik gelukkig nog op tijd aan pistoolkogels in Rotterdam, maar niet iedereen heeft dat geluk. Geregeld wordt personeel van de diverse Openbaar Vervoermaatschappijen het slachtoffer van geweld. Rond Rotterdam Centraal begint dat steeds meer op georganisseerd geweld te lijken. Maar ook in het Brabantse Geldrop kan het uit de hand lopen. Een conducteur werd daar zodanig door een zwartrijder mishandeld, dat de Directievoorzitter NS Reizigers er een open brief aan wijdde, waarin ze de reizigers oproept het personeel een helpende hand te bieden in gevallen van nood.

Een beetje jammer dat dezelfde directie tegelijk bezuinigt op servicepersoneel. De stations worden straks immers allemaal – o nee, dat station zijn we reeds gepasseerd – gedeeltelijk, of toch voor een klein deel, afgesloten met poortjes die zwartijders weerstaan en daarmee het overgrote deel van het geweld een halt toe zullen roepen. Haar open brief wijst erop dat het scenario toch iets gewijzigd is.

Een vakbondsbestuurder kaatste de bal keurig terug naar Ingrid Thijssen. Natuurlijk was hij het met haar eens dat er iets gedaan moest worden aan het geweld tegen het OV-personeel, tegelijk wees hij nog even op de vechtpartij in Rotterdam en de actie die de VVMC daartegen gevoerd heeft, een zaak die allang weer door de doofpot gedraaid is. Uiteindelijk zijn we het zo allemaal weer met elkaar eens.

Ondertussen haalt het ene na het andere geweldsincident tegen met name controleurs en conducteurs weer even het nieuws. Even, heel even maar. Tot het volgende incident de ruimte in de krant bezet.

Rotter damned.